ذوالفقار علي بوتو سياست‏مدار پاكستاني، در پنجم ژانويه 1928م در خانواده‏اي ثروت‏مند و مسلمان در شهر لاركانا به دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات مقدماتي، از دانشگاه‏هاي كاليفرنيا و آكسفورد در رشته حقوق فارغ‏التحصيل شد. بوتو پس از اتمام تحصيلات خود، شغل وكالت را در پاكستان برگزيد و در دادگاه عالي مشغول فعاليت گرديد. او در سال‏هاي بعد، وارد فعاليت‏هاي سياسي شد و از سال 1958م به مدت هشت سال در دولت‏هاي مختلف پست وزارت يافت. بوتو در سال 1966م به دليل نپذيرفتن موافقتنامه با هند بر سر كشمير از مقام خود استعفا داد و سال بعد حزب مخالف دولت را به نام حزب مردم تشكيل داد. اين حزب در انتخابات سال 1970م اكثريت كرسي‏ها را به دست آورد. ذوالفقار علي بوتو در سال 1971م، به دنبال شكست پاكستان از هند و تجزيه پاكستان شرقي، به رياست جمهوري پاكستان رسيد. در سال 1973م، هنگامي كه قانون اساسي جديد پاكستان، قدرت اصلي را به نخست‏وزير سپرد، بوتو عهده دار اين سمت شد. در نهايت در 1977، ژنرال محمد ضياءالحق طي كودتايي، بوتو را سرنگون كرد و او را به قتل و خيانت به كشور، متهم نمود. ذوالفقار علي بوتو سرانجام علي‏رغم درخواست رهبران برخي كشورها براي عفو وي، در چهارم آوريل 1979م در 50 سالگي اعدام شد.